Rok 2023 był dla Huty Miedzi Głogów bardzo ważny i historyczny

O tym, jak minął 2023 rok w działalności Huty Miedzi Głogów, o planach inwestycyjnych i założeniach produkcyjnych na najbliższy czas i wreszcie o pracy naukowej rzucającej nowe światło na pewne aspekty związane z metalurgią rozmawiamy z Piotrem Kwapisińskim, dyrektorem naczelnym Huty Miedzi Głogów.

-Panie dyrektorze, za nami rok 2023r. Jaki on był z perspektywy funkcjonowania Huty Miedzi Głogów? Czym żył ten oddział w ubiegłym roku?

-Żyliśmy przede wszystkim produkcją, wykonaniem planów produkcyjnych, bo to jest najważniejsze, jeśli chodzi o funkcjonowanie zakładu. Rok 2023 był wyjątkowy, bo w tym czasie obchodziliśmy jubileusz 45-lecia Huty Głogów II, jak i również 50-lecie Wydziału Ołowiu i 30-lecie Wydziału Metali Szlachetnych. To były znaczące daty dla funkcjonowania Huty Miedzi Głogów. Początki metalurgii, dobór technologii, zarówno w zakresie produkcji pieców Dӧrschla, jak i produkcji na Wydziale Metali Szlachetnych opartych na szwedzkiej technologii Boliden tzw. piecu Kaldo., Rok 2023 to przede wszystkim modyfikacja niektórych podzespołów części technologicznych, które są – z punktu widzenia samej technologii – bardzo istotne. To instalacje technologiczne na piecach Dӧrschla, gdzie występuje układ palnikowy, bardzo nowoczesny, który umożliwił nam intensyfikację przerobu wsadów własnych. Nową instalację aktualnie jeszcze zabudowywaną posiadać będzie Wydział Metali Szlachetnych do odlewu różnej gramatury sztabek srebra i złota. Zintensyfikowaliśmy nasze działania, jeśli chodzi o ochronę środowiska i realizację programu BATas. Przeprowadziliśmy szereg akcji środowiskowych m.in. sadzenie dębów, a nasi pracownicy na co dzień widują wokół Huty zające, daniele, oraz słynne już hutnicze sokoły. Spełniamy wszelkie rygorystyczne normy środowiskowe. Jesteśmy jednym z wiodących producentów miedzi, którzy stosują najnowocześniejsze rozwiązania w świecie w produkcji, czyli sarkofagi, izolacje bezpośrednie konwertorów, pieców anodowych, odciągi bezpośrednie znad rynien, to są rozwiązania nowoczesne na skalę światową. Wiele w tym wszystkim jest też rozwiązań samych pracowników, którzy pokładają bardzo dużo swojej myśli inżynieryjnej.

– Jak kształtują się wyniki produkcyjne za ubiegły rok?

– Są bardzo dobre, historyczne. Nie mogę jednak mówić o szczegółach, bo upublicznione zostaną dopiero w marcu. Miedź elektrolityczna, która została wyprodukowana w 2023 roku jest największą w historii w Hucie Miedzi Głogów. Podobnie, jak produkcja srebra i miedzi blister. Produkcja ołowiu i złota także jest na doskonałym poziomie. Wynik historyczny uzyskaliśmy także w przypadku produkcji kwasu siarkowego. Rok 2023 możemy uznać za bardzo udany i jest to dorobek i praca wszystkich naszych pracowników. Cała nasza załoga wnosi do oddziału ogromną wartość, jeśli chodzi o wiedzę, umiejętności i profesjonalizm. Tutaj nie możemy zapomnieć o nikim, bo każdy z pracowników to osobna cząstka zakładu.

– A co czeka załogę głogowskiej huty w tym roku?

-Nasz oddział czeka remont postojowy Huty Miedzi I. Jesteśmy do tego doskonale przygotowani. Remont postojowy rozpocznie się 12 sierpnia i będzie trwał przez 75 dni. Huta Miedzi Głogów II pracuje normalnie, będzie przerabiała 211 tysięcy ton miedzi elektrolitycznej, proces elektrorafinacji na “jedynce” również będzie pracował. Nie wyłączamy huty całkowicie. Robimy główne elementy ciągu technologicznego, mówimy tutaj o piecu zawiesinowym, piecu elektrycznym, instalacji prażenia koncentratu i kotle odzysknicowym. To jest ten ciąg główny, natomiast wszystkie pozostałe działania podczas remontu to przeglądy, serwisy, konserwacje, w których pracownicy biorą czynny udział. W tym okresie czasu jest też zwiększona liczba pracowników. Poza tym, jesteśmy w trakcie realizacji innych zaplanowanych wcześniej już inwestycji. Trwa m.in. modernizacja fabryki kwasu siarkowego na Hucie Miedzi Głogów II, idziemy w stronę realizacji rozwiązań technologicznych z układami filtrów. Inwestycje bieżące, które są na hucie to rozwiązania związane przede wszystkim z technologią. Nastawiamy się do modyfikacji instalacji prażenia koncentratu, bo ona jest bardzo ważna dla nas. Musimy tutaj zastosować nowe rozwiązania, by zintensyfikować pracę tej instalacji. Musimy się dostosowywać do możliwości przerobu własnych koncentratów, które są bardzo istotne. To również inwestycje w modyfikacje suszarni koncentratu, to także modyfikacje w zabudowie odciągu gazów w rurociągach gazowych. Plus oczywiście bieżące remonty i naprawy.

-Na koniec naszej rozmowy nie mogę nie zapytać o pańską habilitację. Tytuł pana pracy: “Matematyczna metoda przewidywania udziału struktur kolumnowych i równoosiowych we wlewkach miedzi i jej stopów” jest dość trudny i skomplikowany. Proszę w możliwie najprostszy sposób opowiedzieć naszym czytelnikom, co tak naprawdę kryje się pod tą nazwą.

-Z metalurgią związany jestem od szkoły średniej, w Głogowie ukończyłem technikum Hutnicze o profilu metalurgicznym metali nieżelaznych, potem w 1995r. specjalistyczne studia na krakowskiej AGH. W 2003r. Obroniłem pracę doktorską z zakresu metalurgii. Habilitację natomiast obroniłem w Instytucie Metalurgii i Inżynierii Materiałowej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Temat jest unikatowy na skalę światową, dlatego, że nikt praktycznie nie zastanawiał się wcześniej nad tym, jakie są potrzeby w kształtowaniu procesów odlewania miedzi i stopów miedzi. Jak można dobierać strukturę, jak należy ją kształtować i profilować. W swoich badaniach przeprowadziłem analizę możliwości modyfikacji struktury, również pod względem empirycznym i praktycznym. I zostało to zastosowane w zakładach przemysłowych. Cieszę się ogromnie, że jest możliwość wykorzystania mojej pracy w praktyce. Zachęcam do przeczytania samej pracy, ale także opinii profesorów. To jest właściwie cały mój dorobek i podsumowanie całości. Praca opisuje zjawiska, które wcześniej nie były zbadane, jeśli chodzi o metal. Powstaje tzw. ziarno monokrystaliczne o bardzo dużych rozmiarach lub strefa ziarn progowych, które ciągnione, różnie się odkształcają niekiedy jak guma a niekiedy jak twardy kryształ. W mojej pracy te zjawiska są bardzo dokładnie opisane, nikt wcześniej tego nie zrobił. Uczestniczyłem w licznych projektach, gdzie swoją wiedzę praktyczną wdrożyłem w rozwiązania, które dzisiaj są stosowane w procesach ciągłego odlewania miedzi. Doktorat robiłem osiem lat, natomiast materiały do habilitacji zbierałem ponad dwadzieścia szukając rozwiązania, którego nikt do tej pory nie znalazł, nie zainteresował się tym. Skupiłem się na metalu miedzi i jej stopach.

-Uzyskał pan stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie nauk inżynieryjno -technicznych w dyscyplinie inżynieria materiałowa o specjalizacji metalurgia. To brzmi dumnie.

-Z pewnością. To mój zawodowy sukces, ale także wymierna korzyść dla firmy, ponieważ doktorów habilitowanych po metalach nieżelaznych, metalurgii, jak wynika z mojego rozeznania, jest niewielu, jestem chyba jedyny w tej chwili z przemysłu w Polsce i jednym z nielicznych na Świecie. Mówiąc nieskromnie. Zachęcam wszystkich do podnoszenia swoich umiejętności i kompetencji oraz do poszerzania swojej wiedzy. Przynosi to ogromną satysfakcję.

-Dziękujemy za rozmowę.

Udostępnij na FB